วันเสาร์ที่ 5 เมษายน พ.ศ. 2557

ก๋วยเตี๋ยวเป็ดที่อร่อยที่สุดในสามโลก..



อาหารมื้อเที่ยงวันนี้ ผมมีคำสั่งเฉพาะกิจจากทางบ้านเพราะลูกชายอยากทานก๋วยเตี๋ยวเป็ดเจ้าเก่า แต่กว่าผมจะขยับขยายย้ายก้นออกมาจากโรงพยาบาลได้ เวลาก็ล่วงเลยไปเกือบบ่ายโมง  นึกหวั่นๆในใจว่าปานนี้อาจจะเหลือแต่ซี่โครงเป็ดหรือเปล่าหนอ.. 

หลังจากรีบขับรถไปถึงร้านผมสั่งก๋วยเตี๋ยวใส่ถุงกลับบ้าน 3 ถุง พูดคุย สอบถามสารทุกข์สุขดิบกับแม่ค้าตามประสาคนคุ้นเคยกัน เพราะสามีของเธอเคยไปช่วยผมสอนเด็กว่ายน้ำอยู่พักใหญ่ๆ แต่ตอนนี้กิจการงานที่ร้านกำลังไปได้ดีจนไม่ค่อยมีเวลาว่าง ผมบอกว่าไม่เป็นไรว่างเมื่อไหร่ก็มาช่วยกันอีก พูดคุยกันพอหอมปากหอมคอ ผมจึงไปนั่งรอที่โต๊ะด้านหน้าและไม่ทันได้สังเกตว่ามีใครกำลังนั่งอยู่ในร้านบ้าง 

ชายหญิงสูงวัย 2 คน นั่งอยู่โต๊ะใกล้ๆด้านหลัง ขยับตัวลุกขึ้นผู้หญิงเดินไปจ่ายเงินกับแม่ค้า  ส่วนผู้ชายเดินเข้ามาทักทายผมโดยไม่ทันตั้งตัว เดิมทีผมแค่คุ้นๆหน้าแต่พอพูดคุยกันสองสามประโยคผมถึงนึกออกว่าเป็นสามีของคนไข้ที่เคยมารับบริการที่ศูนย์ประกัน  หลังจากนั้นหญิงสูงวัยซึ่งก็คือคนไข้รายนั้นจึงเดินเข้ามาทักและบอกผมด้วยรอยยิ้มว่า "เรียบร้อยแล้วนะค่ะ" ผมยิ้มตอบและยกมือไหว้ด้วยความเข้าใจว่าเป็นประโยคบอกเล่าทักทายธรรมดาๆ ก่อนที่เธอจะเดินไปขึ้นรถ แม่ค้ารีบบอกผมเบาๆว่าผู้หญิงสูงวัยท่านนั้นเธอจ่ายค่าก๋วยเตี๋ยวให้ผมทั้งหมดเรียบร้อยแล้ว.." ทั้งดีใจแบบงงๆแต่ก็รีบตามไปไหว้ขอบคุณทั้งสองท่านด้วยความเกรงใจ..

เรื่องของเรื่อง คือ คุณอาทั้งสองท่านนี้พื้นเพมาจากภาคกลาง แต่เลือกมาใช้ชีวิตบั้นปลายสุดทางที่ด่านซ้าย เมื่อปีที่แล้วเคยมาติดต่อที่ศูนย์ประกันและมาขอย้ายสิทธิมาที่ด่านซ้ายเรียบร้อย แต่หลังจากย้ายมาแล้วคุณอาผู้หญิงซึ่งมีปัญหาสุขภาพและมีนัดที่ต้องไปรับการรักษาที่โรงพยาบาลเดิม ด้วยความที่ไม่เข้าใจในเรื่องการใช้สิทธิ ก่อนเข้ารับบริการทางโรงพยาบาลต้องการใบส่งตัวจากโรงพยาบาลสมเด็จพระยุพราชด่านซ้ายเพื่อใช้ให้สามารถใช้สิทธิบัตรทองได้ โดยที่จะต้องยื่นส่งเอกสารให้ทางโรงพยาบาลก่อน เพราะค่าใช้จ่ายในการรักษาค่อนข้างสูง

ผมรับเรื่องของเคสนี้จากพี่อ๋อย ที่ขอให้ลองหาทางช่วยผู้ป่วยรายนี้ หลังจากที่ได้พูดคุยกันญาติของผู้ป่วยยินยอมที่จะเดินทางขึ้นมาเพื่อเอาใบส่งตัว แต่ผมคิดว่าไม่น่าที่จะต้องเสียเวลาจึงขอคุยกับทางเจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาลว่า ทางโรงพยาบาลสมเด็จพระยุพราชด่านซ้ายจะรับรองการเข้ารับการรักษาของเคสนี้โดยที่ผมจะขอส่งสำเนาใบส่งต่อทางโทรสารไปก่อน และจะรีบส่งใบส่งต่อตัวจริงไปให้ทาง EMS เพื่อไม่ให้มีปัญหาค่ารักษาพยาบาล

หลังจากนั้นผมได้มีการพูดคุยกับคุณอาผู้หญิงทางโทรศัพท์อีก 2-3 ครั้ง เพื่อแจ้งเกี่ยวกับการประสานงานว่าได้ดำเนินการไปขึ้นขั้นไหนแล้ว และรีบดำเนินการให้น้องที่ศูนย์ประกันจัดส่งเอกสารไปให้ จนสุดท้ายได้ทราบว่าเอกสารไปถึงจุดหมายได้ทันเวลา และคนไข้ไม่มีปัญหาเรื่องค่ารักษาพยาบาลได้รับบริการตามสิทธิ

เมื่อกลับมาที่ด่านซ้าย..
คุณอาทั้งสองท่านได้เคยแวะเอาของมาฝากผมกับน้องๆที่ศูนย์ประกัน และมีโอกาสได้เจอกันอีกครั้งสองครั้งในปีที่แล้ว..

จนกระทั่งมาเจอกันอีกวันนี้ ผมยังได้ก๋วยเตี๋ยวเป็ดอีก 3 ถุง เป็นของฝาก
เป็นก๋วยเตี๋ยวเป็ดที่อร่อยที่สุดในสามโลก...


1 ความคิดเห็น:

  1. คุณค่าของการทำความดี โดยเจตนา ไม่ว่า วันและเวลาจะผ่านไปนานเท่าใด คุณค่าความดีก็จะยังคงอยู่ ไม่เคยเลือนหายไป ......

    ตอบลบ