จดหมาย..

วันนี้มีโอกาสได้พูดคุยกับคนที่ทำงานอยู่ไปรษณีย์..
มีคำถามหนึ่งที่ผมสงสัยใคร่รู้มานานมากว่า..
เดี๋ยวนี้..
ยังมีคนเขียนจดหมายส่งถึงกันอยู่ไหม๊?
...
เป็นคำถามประมาณว่า..
ชวนพูดชวนคุย หาหัวข้อสนทนากัน..
แต่คำตอบที่ได้รับกลับจริงจังมากกว่า..
...
เขาบอกว่า
เอกสาร สิ่งพิมพ์ของธุรกิจเอกชน
หรือหนังสือราชการต่างๆ ยังมีส่งถึงกันปกติ
แต่ถ้าเป็นจดหมาย..
ยังมีที่เด็กนักเรียนฝึกเขียนส่งถึงกัน
ส่วนจดหมายที่ส่งถึงกัน
จะเป็นประเภทที่ว่าหากันไม่เจอ
แต่พอจะรู้ที่อยู่..
ก็ยังมีจดหมายแบบนี้บ้าง แต่ไม่มากนัก

แต่ที่ยังมีส่งกันเยอะเป็นปกติ คือ
จดหมายที่ญาติเขียนส่งหาคนที่อยู่ในเรือนจำ
เข้าใจว่าคงเป็นไปตามระเบียบ
เจ้าหน้าที่เขาคงไม่อนุญาตให้ติดต่อสื่อสารด้วยวิธีอื่นๆ
นอกจากจดหมาย..

หากใครยังจะใช้การสื่อสารด้วยวิธีการส่งจดหมาย
ในยุคที่เทคโนโลยีก้าวล้ำนำสมัย..
ส่งข้อความได้ไวเท่าความคิด และปลายนิ้วสัมผัส

ดูจะเป็นวิธีที่ไม่เหมาะกับยุคสมัย..
แต่ทุกครั้งที่ได้รับ
แกะซอง เปิดอ่าน..
กวาดสายตาไปตามตัวอักษร
จินตนาการ มโนภาพไปตามเรื่องราว
กระดาษบางๆ ที่บรรจุสาร
สื่อถึงความสุข ความทุกข์ ความคิดถึงกัน
จดหมายแม้จะถึงช้า
แต่หลายคนบอกว่าคุ้มค่า..ที่จะรอคอย
...............

ผม..

จำไม่ได้แล้วว่าเคยเขียนจดหมาย
ใส่ซอง ติดแสตมป์ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่